Çocuklarda Ağlama Nöbeti ve Öfke Nöbeti

Çocuklarda Ağlama Nöbeti ve Öfke Nöbeti Nedir?

Ağlama ve öfke nöbeti, çocuklar için kendi gelişim süreçlerinin normal bir parçasıdır ve tek başına bir psikolojik problemle ilişkilendirilemez. Tabi ki bu süreçte çocuğun yaşı ve bu ağlama ve öfke nöbetlerinin sıklığı da göz önünde bulundurulmalıdır. 

Çocuklar, yetişkinler gibi duygularını konuşarak ifade edemedikleri için zorlandıkları duygularla baş etmek ve ifade etmek için bu davranışı geliştirebilirler. Aslında bu nöbetleri çocukların kendilerini ve duygularını ifade ettikleri bir yol olarak değerlendirebiliriz.

• Çocuklar, duygu regülasyonu (düzenlemesi) sağlamayı öğrenme sürecinde bu tür davranışlar sergileyebilir.
• Kuralları ve sınırları test etmek için bu davranışı sergileyebilirler. Bu nedenle ebeveynin söyledikleriyle yaptıklarının tutarlı olması gerekir.
• Çocuklar stres ve kaygı verici bir durum içindelerse bu davranışı gözlemleyebiliriz. Bu da onların iletişim şekillerinden biri olabilir.

Çocuklarda Ağlama ve Öfke Nöbetleri ile Nasıl Başa Çıkılır?

Bu gibi durumlarda ailelerin sakin kalması ve oldukça önemlidir. Bazen istemsiz şekilde ebeveynler de bu davranışları kişiselleştirebilmekte ve çocuğa karşı öfke duygu ve davranışı gösterebilmekte, fakat bu durum çocuğun bu nöbetlerine bir çözüm değildir. Tam tersi, sakin bir duruş sergilemek çocuğa bu konuda örnek olduğu için oldukça kritik bir değerdedir.

Aileler çocuğun duygusunu adlandırması ve anlamlandırmasında ayna görevi görmelidir. “Evet şuna öfkelendin / üzüldün / şaşırdın / kaygılandın” gibi. Bu aşamada olabildiğince çocuğa eşlik edilmeli ve ağlarken tek başına bir odada bırakılmamalıdır. Hatta eğer çocuk olumsuz tepki göstermiyorsa sarılıp temas kurulmaya çalışılmalıdır. Bu, çocuğun gelişim süreci ve güvenli bağlanma geliştirmesi için de oldukça önemlidir.

Ebeveynin sınırlar ve kurallar konusunda tutarlı olması çok önemlidir. Üstelik anne ve babanın da söylemlerinin kendi arasında tutarlı olması gerekir. Annenin sınır koyduğu bir duruma baba izin vermemeli veya tam tersi şekilde olmamalıdır. Eğer bakım veren başkaları varsa herkesin sınırlar konusunda aynı noktada olması gerekmektedir ve ağlama ve öfke nöbeti gibi durumlarda olabildiğince esnetilmemelidir.

Çocuğa duyguları ifade etmenin farklı yolları öğretilebilir. Resim yapmak, müzik aletiyle uğraşmak, bol hareket etmek (zıplamak, koşmak, yüzmek), oyun oynamak günlük rutinin parçası olmalıdır.

Çocuklarda Ağlama Nöbeti ve Öfke Nöbeti Sıklığının Artması

Tüm bunlara rağmen öfke nöbetlerinin sıklığı artıyorsa ve çevreye zarar verici davranışlar sergilemeye devam ediyorsa, psikolojik destek alınmalıdır. Bir çocuk psikoloğu veya psikiyatrisine danışılmalı ve bir değerlendirme istenmeli, sürece bu şekilde bir destekle devam edilmelidir.