Oyun, çocuğun kendi kendini deneyimlemesi için doğal bir ortamdır.” – Virginia Axline (1989).
Oyun terapisi, çocuklarla terapötik olarak ilgilenmek ve çalışmak için doğuştan gelen, yaratıcı, sözel olmayan kapasitelerine katılmanın güçlü bir yoludur.
Oyun terapisinde çocuklar, içsel ve gerçek yaşam deneyimlerini tam anlamıyla ve/veya mecazi olarak, içgörü ve kapasite oluşturacak şekilde oynayabilirler.
Oyun terapisi, çocukların duygusal tepkilerinin yanı sıra yeni becerileri ifade etmelerini, düzenlemelerini, iletişim kurmalarını, pratik yapmalarını ve ustalaşmalarını sağlar.
Daha genç danışanlara danışmanlık yapmak için gelişimsel olarak uygun, kanıta dayalı bir yöntemdir.
Oyun terapistleri, çocukların deneyimlerini ifade etmelerini ve keşfetmelerini sağlamak için özenle seçilmiş bir dizi oyuncak kullanır.
Yapılan araştırmalar, davranış bozuklukları, psikososyal sorunlar, fiziksel ve öğrenme güçlükleri, konuşma ve dil sorunları dahil olmak üzere çeşitli sorunları olan çocuklar için oyun terapisinin olumlu etkileri olduğunu göstermiştir.
Ek olarak, kaygı, istismar, aile içi şiddet, depresyon, keder ve kayıp ve travma sonrası stres yaşayan çocuklar oyun terapisinden faydalar göstermiştir